? عنوان بصری می گوید ، گفتم یااباعبدالله! مرا سفارش و توصیه ای کن. فرمود تو را به نه چیز سفارش می کنم که آنها توصیه من به تمامی آرزومندان راه خداوند است و از پروردگار می خواهم که تو را در انجام آنها موفق نماید. سه مورد ان در مورد تربیت و تادیب نفس است ، و سه مورد درباره صبر و بردباری و سه مورد آخر در رابطه با علم و دانش است. بر تو باد که این سفارشات را حفظ نمایی و در انجام آنها کوتاهی نکنی. عنوان گوید قلبم را برای گفته هایش خالی نمودم ، آنگاه حضرت فرمودند:
❤️ اما آنچه در مورد تربیت نفس است:
? مبادا چیزی را بخوری که بدان اشتهاء نداری که این کار ، حماقت و ابلهی را به همراه دارد.
? غذا مخور مگر انگاه که گرسنه شوی.
? چون خواستی که بخوری با نام خدا و از حلال بخور و یا داور سخن رسول خدا صل الله علیه و آله باش که فرمودند آدمی ظرفی را بدتر از شکمش پر نکرده است. پس اگر ناچار به خوردن شدی ، یک سوم شکم را برای طعام ، یک سوم برای آب و یک سوم دیگر را برای تنفس قرار بده.
❤️ اما نکاتی که درباره حلم است:
? اگر کسی بگوید اگر سخنی گویی ده برابر می شنوی ، تو بگو : اگر ده تا بگویی سخنی نشنوی.
? اگر کسی تو را دشنام دهد به او بگو اگر در مورد آنچه گفته ای راستگو هستی از خدا می خواهم که مرا بیامرزد و اگر در آن دروغگویی از خدا خواهانم که از تو در گذرد.
? اگر کسی تو را تهدید به ناسزا گویی کند ، تو او را به خیر خواهی و مراعاتش وعده بده.
❤️ اما انچه درباره علم است:
? آنچه را که نمی دانی از دانایان بپرس. و مبادا سوالی را برای امتحان کردن و به زحمت انداختن از آنان بپرسی.
? مبادا بر اساس خودرایی و خودمحوری دست به کاری بزنی ، در تمام کارهایی که زمینه احتیاط وجود دارد، مسیر احتیاط را رها مکن.
? از فتوا دادن (بدون علم) بگریز همان گونه که از شیر درنده می گریزی و مراقب باش گردن خود را پل عبور مردم قرار ندهی.
? ای ابا عبدالله! دیگر از نزدم برخیز به راستی که برایت خیر خواهی کردم و ذکر و وردم را از بین مبر که من مردی بد گمان به نفسم هستم و بر گذشت عمر و ساعات زندگی دقت دارم. سلام بر پیروان هدایت باد!
teb12414@
امام رضا علیهالسلام: هر کس در مجلسی بنشیند که در آن یاد ما اهل بیت علیهم السلام زنده میشود، قلبش در روزی که قلب ها میمیرند، نمی میرد.
امام سجاد(علیه السلام):
لَوْ یَعْلَمُ النّاسُ ما فِی طَلَبِ الْعِلْمِ لَطَلَبُوهُ وَ لَوْ بِسَفْكِ الْمُهَجِ وَ خَوْضِ اللُّجَجِ.
چنانچه مردم منافع و فضایل تحصیل علوم را میدانستند هر آینه آن را تحصیل میكردند گرچه با ریخته شدن خونها و یا فرو رفتن زیر آبها در گردابهای خطرناك باشد.
اصول كافی: ج۱، ص ۳۵
امام علی عليه السلام: روزها، دفتر مهلت شماست، آن را از بهترین کارهایتان پر کنید
?عیون الحکم و المواعظ .ص۲۰۸
عن ابي عبد اللَّه (عليه السّلام) قال:«من أحبّ أن يعلم اقبلت صلاته أم لم تقبل، فلينظر هل منعته صلاته عن الفحشاء و المنكر؟ فبقدر ما منعته قبلت منه.»
امام صادق علیه السلام فرمودند:
هر كه دوست دارد بداند نمازش پذيرفته است يا نه، بنگرد كه آيا نمازش او را از زشتيها و بديها باز داشته است؟ همان اندازه كه نمازش مانع بديها بوده در همان حدّ از او پذيرفته مىشود.
البحار، ج 82، ص 198
امام علی علیه السلام:
«لا یؤنِسَنَّک اِلاَّ الحَقُّ: مبادا جز حق، با تو اُنس بگیرد.»
نهج البلاغه، قسمتی از خطبه ۱۳۰
پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله:
مَن رَفَعَ قِرطاسا مِنَ الأْرضِ مَكتوبا عَلَیهِ بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ إجلالاً لِلّهِ ولاِسْمِهِ عَنْ أن یُداسَّ كانَ عِندَ اللّهِ مِنَ الصِّدِّیقینَ و خُفِّفَ عَن والِدَیهِ و إن كانا مُشرِكَینِ؛
هر كس كاغذى را كه روى آن بسم اللّه الرحمن الرحیم نوشته شده است از روى زمین بردارد و این كار براى بزرگداشت خداوند و جلوگیرى از اهانت به نام او باشد، نزد خداوند از صدیقین بشمار مى رود و از بار گناه پدر و مادرش برداشته خواهد شد، حتى اگر مشرك باشند.
مستدرك الوسائل، ج1، ص 323
امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: خدا اختیار همه کارها را به مومن واگذاشته؛ ولی ذلت پذیری را به وی وانگذاشته است.
آیا نشنیده ای که خدای متعال می فرماید:"همه عزت از آن خدا و پیامبرش و مومنان است” ؟
… پس مومن عزیر است و ذلیل نیست. مومن از کوه نفوذ ناپذیر تر است زیرا کوه با ضربه های کلنگ کاسته می شود اما با هیچ ابزاری نمی توان از ایمان مومن کاست.»
« تهذیب الاحکام، جلد ۶ صفحه ۱۷۹»
امام صادق علیه السلام می فرمایند : هر یک از شما باید روز جمعه خود را آراسته ساخته، غسل کرده و عطر بزند، ریش خود را شانه کرده و بهترین لباسش را بپوشد و برای رفتن به نماز جمعه آماده شود، و باید در روز جمعه با وقار بوده و خوب عبادت کرده و تا می تواند، کارهای خیر انجام دهد، خداوند از کارهایی که در روی زمین انجام می گیرد با خبر است و پاداش نیکی های آن را دو برابر می کند .
اصول کافی، ج 3 ص 417
پيامبر صلى الله عليه و آله :
أعظَمُ أهلِ عَرَفاتٍ جُرما مِنِ انصَرَفَ و هُوَ يَظُنُّ أنَّهُ لَن يُغفَرَ لَهُ ؛
پيامبر صلى الله عليه و آله :
گناه كارترين فرد در عرفات كسى است كه از آنجا باز گردد در حالى كه گمان مى برد آمرزيده نخواهد شد .
بحار الأنوار ، ج 99 ، ص 248 .
امام در وصیتنامه خود فرمودهاند در منى ده سال براى من مجلس گریه و روضه بگیر*، البته آن زمان روضه نمىگفتند اما امام باقر علیه السلام فرموده بودند، پول لازم براى ده سال را گذاشتهاند تا ایشان شیعیان و دوستان و دوستداران امام را دعوت کنند و اشک ماتم بر فقدان حضرت باقر العلوم النبیین بریزند.
این وصیت سه وجه تأمل برانگیز دارد، اول! برگزارى عزا براى فردى تا ده سال یاد او را زنده نگه مىدارد و آن فرد اگر متوفاى قابلى باشد در ذهنها نهادینه مىشود، دوم! چه بسا ایشان مىدانست و عمد داشتند که این کار باعث مىشود به شکل تلقائى یا بهتر بگویم خودکار سال یازدهم و دوازدهم برگزار خواهد شد. سوم! مىفرماید مجلس عزا و گریه چرا چون مردم تجمع کنند بالاخره یکى از میان جمع بر مىخیزد مىپرسد چرا گریه مىکنید که در این پرسشها، زمینه مهیا مىشود تا بگویند امام ما را کشتند و شهید کردند! داستان را بگویند تا همه بدانند ده سال قبل یا نه سال قبل امام را مظلومانه به شهادت رساندند که با اندکی تأمل افراد در این مورد، سؤالی در اذهان ایجاد میشود که همین کافی است.
*فروع کافی ،ج5 ،ص 70
امام صادق ـ علیه السلام ـ (به مفضّل فرمودند):
«اکتب و بثّ علمک فی اخوانک فان متّ فأورث کتبکَ بنیکَ فانّه یأتی علی النّاس زمان هرج لا یأنسون فیه إلاّ بکتبهم:دانش خویش را به نگارش درآر و در میان برادرانت گسترده دار؛ و چون مرگت فرارسد، نگاشته های خویش را برای فرزندانت به ارث گذار که مردمان را روزگاری پریشان در پیش است که در آن به جز نوشتار همدمی ندارند.»
(اصول کافی،ترجمه: کوه کمره ای،ج1،ص153)
امام امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمودند :
«لا ینفع اجتهاد بغیر تحقیقٍ: هر تلاشی که در آن تحقیق و حقیقت جویی نیست، بهره ای ندارد.»
(معجم الفاظ غرر الحکم، ص 249)
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند:
«تأمّل یا مفضّل! ما أنعم اللّه [به علی الانسان] … الکتابة الّتی بها تقیّد أخبار الماضین للباقین و أخبار الباقینَ للآتین و بها تخلد الکتب فی العلوم و الآداب و غیرها … : بیندیش ای مفضّل! از نعمتهای الهی بر آدمی “نوشتن” باشد که رخدادهای گذشتگان را برای بازماندگان و رویدادهای زندگان را برای آیندگان به بند می کشد و به قلم کتابهای علمی و اخلاقی و جز آن جاودانه می شود.»
(مستدرک الوسائل، ج 13، ص 258)
پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند:
«تلاث تخرق الحجب و تنتهی الی ما بین یدی اللّه: صریر أقلام العلماء و وطی أقدام المجاهدین و صوت مغازل المحصنات: سه بانگِ طنین انداز است که پرده ها را می درد و پژواک آن در نهایت به خدا می رسد: بانگ قلمهای دانشمندان؛ بانگ قدمهای مجاهدان؛ و بانگ چرخ بافندگی زنان پاکدامن.»
(تفسیر نمونه، ج 24، ص 377)
پیامبر خدا ـ صلی الله علیه وآله وسلم ـ فرمودند:
«… القلم من اللّه نعمة عظیمة ولولا القلم لم یستقم الملک و الدّین و لم یکن عیش صالح: قلم نعمت بزرگ پروردگار است؛ و اگر قلم نبود، سیاست و دیانتی استوار نمی شد و زیستن خوشی در روزگار نبود.»
(مستدرک الوسائل، ج 13، ص 258)
قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها : ابَوا هِذِهِ الاْ مَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، یُقْیمانِ اءَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إ نْ اطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما: حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و علىّ علیه السلام ، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى کنند آن ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.(بحارالا نوار: ج ۲۳، ص ۲۵۹، ح ۸)
و از امام حسن مجتبی روایت است که فرمود: در شب جمعه مادر در محراب عبادت خود ایستاد و مشغول بندگی خداوند گردید و پیوسته در رکوع و سجود و قیام و دعا بود تا صبح طلوع کرد، شنیدم که پیوسته برای مؤمنین و مؤمنات دعا می کرد و آن ها را نام می برد و دعا برای آن ها بسیار نمود ولی برای خود دعا نکرد. پس گفتم: ای مادر چرا برای خود دعا نکردی چنان که برای دیگران دعا نمودی؟ فرمود: یَا بُنَیَّ الجَارُ ثُمَّ الدَّار؛ ای پسر جان من، اوّل همسایه را باید رسید سپس خود را.
***********
منبع: سایت پرسمان دانشجویی-اخلاق