امام صادق ـ علیه السلام ـ (به مفضّل فرمودند):

«اکتب و بثّ علمک فی اخوانک فان متّ فأورث کتبکَ بنیکَ فانّه یأتی علی النّاس زمان هرج لا یأنسون فیه إلاّ بکتبهم:دانش خویش را به نگارش درآر و در میان برادرانت گسترده دار؛ و چون مرگت فرارسد، نگاشته های خویش را برای فرزندانت به ارث گذار که مردمان را روزگاری پریشان در پیش است که در آن به جز نوشتار همدمی ندارند.»

(اصول کافی،ترجمه: کوه کمره ای،ج1،ص153)

امام امیرمؤمنان علی  علیه السلام فرمودند :

«لا ینفع اجتهاد بغیر تحقیقٍ: هر تلاشی که در آن تحقیق و حقیقت جویی نیست، بهره ای ندارد.»

(معجم الفاظ غرر الحکم، ص 249)

امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمودند:

«تأمّل یا مفضّل! ما أنعم اللّه [به علی الانسان] … الکتابة الّتی بها تقیّد أخبار الماضین للباقین و أخبار الباقینَ للآتین و بها تخلد الکتب فی العلوم و الآداب و غیرها … : بیندیش ای مفضّل! از نعمتهای الهی بر آدمی “نوشتن” باشد که رخدادهای گذشتگان را برای بازماندگان و رویدادهای زندگان را برای آیندگان به بند می کشد و به قلم کتابهای علمی و اخلاقی و جز آن جاودانه می شود.»

(مستدرک الوسائل، ج 13، ص 258)