​? روز ما و شب ما متظر توست بیا 

خون پاک شهدا منتظر توست بیا

سرِ مصباحِ هدا منتظر توست بیا
وارث خون خدا و پسر خون خدا

به خدا خون خدا منتظر توست بیا
صبح هم منتظر صبح ظهور تو بوَد

روز ما و شب ما منتظر توست بیا
بر سر گنبد زرین حسین‌بن علی علیه السلام

پرچم کرب و بلا منتظر توست بیا
علم و مشک و لب خشکِ جگرسوختگان

دستِ افتاده جدا منتظر توست بیا
فرق بشکسته‌ی زینب، سر خونین حسین

که جدا شد ز قفا منتظر توست بیا
بر سر نی سر جدت به عقب برگشته

طفل افتاده ز پا منتظر توست بیا
آفتابی که چهل جا به سر نی تابید

در دل طشت طلا منتظر توست بیا
آن یتیمی که سر پاک پدر را بوسید

ناله زد «یا ابتا» منتظر توست بیا
بر ظهور تو دعا بر لب «میثم» تا کی؟

تو دعا کن که دعا منتظر توست بیا
غلامرضا سازگار 

‍ ?میدونی ضرب المثل 

«سرش بره قولش نمیره»

ازکجااومده؟؟
روی دستش “پسرش” رفت

ولی “قولش نه”

نیزه ها تا “جگرش” رفت

ولی “قولش نه”

این چه خورشید غریبی است که با حالِ نزار پای “نعش قمرش” رفت

ولی “قولش نه”

شیر مردی که در آن واقعه “هفتاد و دو” بار دست غم بر “کمرش” رفت

ولی “قولش نه”

هر کجا می نگری “نام حسین است و حسین” ای دمش گرم “سرش” رفت

ولی “قولش نه”
«صلے الله علیک یا اباعبدالله »

?امام صادق علیه السلام فرمودند :
?نفس کشیدنِ کسى که بخاطر مظلومیت ما محزون باشد ، ذکر و تسبیح است .
?نفس المهموم،باب اول، شیخ عباس قمى (ره)
Eitaa.com/Hadith_negasht

​◾️ از خیمه ها که رفتی و دیدی مرا به خواب 

داغی بزرگ بر دل کوچک نهاده ای 
گرچه زمن لب تو خداحافظی نکرد 

می گفت عمّه ام به رخم بوسه داده ای 
تا گفتگوی عمّه شنیدم میان راه 

دیدم تو را به نیزه و باور نداشتم 
تا یک نگه ز گوشه ی چشمی به من کنی 

من چشم از سر تو دمی بر نداشتم 
با آنکه آن نگاه، مرا جان تازه داد 

اما دوپلک خود ز چه بر هم گذاشتی 
یکباره از چه رو، دو ستاره افول کرد 

گویا توان دیدن عمّه نداشتی 
هر کس غمم شنید، غم خود زیاد برد 

بر زاری ام ز دیده و دل، زار گریه کرد 
هر گاه کودک تو، به دیوار سر گذاشت 

بر حال او دل در و دیوار گریه کرد 
گر اشک من به چهره ی مهتابی ام نبود 

ای ماه، این سپهر، اثَر از شَفَق نداشت 
معذور دار، اگر شده آشفته موی من 

دستم بر شانه به گیسو رَمَق نداشت 
ویرانه،غصّه،زخم زبان،داغ، بی کسی 

 این کوه را بگو، چون کاه چون کِشَد؟ 
پای تو کو؟ که بر سَرِ چشمان خود نَهم 

دست تو کو؟ که خار ز پایم برون کشد 
ای آرزوی گمشده پیدا شدی و من 

دست از جهان و هر چه در آن هست می کشم 
سیلی، گرفته قوّت بینایی ام 

من تا شناسمت به رخت دست می کشم 
علی انسانی

​محرم آمد و ماه عزا شد

مه جانبازي خون خدا شد

جوانمردان عالم را بگوييد

دوباره شور عاشوار به پا شد