مدینه مبهوت فاجعه بود. از گستاخی این قوم، زمانه، انگشت تحیر به دندان گرفته است.
کوچه بنی هاشم در ازدحام بی شرمی گم شده است.
یک خانه که مهبط فرشتگان است، که قبله دلسوختگان است، که بهشت افلاکیان است، محل آمد و رفت شیاطین شده است.
بر دستان «یداللّه‏» زنجیر بسته‏اند، علی علیه‏ السلام را کشان‏ کشان به مسجد می‏برند ـ علی علیه‏ السلام را! ـ
هیچ مردی نیست که حتی قدمی پیش بگذارد!
هیچ حادثه‏ای نیست که غدیر را به یاد آورد!
هیچ دهانی نیست تا حقیقت را فریاد بکشد!
علی علیه‏ السلام ـ حقیقت مظلوم تاریخ ـ تنها است.
بر بازوان خیبرگشا بند بسته‏ اند و کسی دستی برای یاری پیش نمی‏ آورد!
ناگهان، دستی بر آمد و صدایی به دادخواهی ولایت بلند شد. دستی به دستان «یداللّه‏» گره خورد.
دستی مدافع ولایت شد و برای چندمین بار، با علی علیه‏ السلام بیعت کرد.
و دست، دست یک زن بود، یک زن مرد آفرین، پاره تن رسول صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله
بند دستان علی علیه ‏السلام را گرفت، نه این که علی بود و همسرش، نه این که علی بود و پسر عمویش، نه این که علی بود و برادر پیامبر صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله ، که بند بر دستان ولایت بود، بر دستان امام.
شعله‏ های آتش از در زبانه کشید و خون عصمت خدا بر زمین جاری شد…، پهلوی قرآن شکست و دستی بر صورت محبوبه خدا نقش بست…
از انتهای دست‏ها، دستی که جنسش خار بود بر صورت روح بهاران، مادر گل‏ها شکفت
دست، نمی‏ دانست که این زن فاطمه علیهاالسلام است، دست، نمی‏ دانست که فاطمه پاره تن محمد صلی‏ الله‏ علیه ‏و ‏آله است؟!
دست؛ نمی‏ دانست «هرکس فاطمه را بیازارد محمد صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏ آله را آزرده است و هرکس او را خوشنود کند، محمد صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏ آله را خوشنود کرده»؟!
دست، می‏ دانست و سیلی زد!
دست می‏ فهمید و جسارت کرد!

زخمی عمیق و آتشین، بر روح ایمان نقش بست
تا بر سرشت خاکیان، گندم و عصیان نقش بست

دیوار، تنها قاریِ درد عظیم کوثر است
دردی که آیه آیه بر پهلوی قرآن نقش بست

ننگ شکستن این خطای بی حساب آدمی
افسوس بر پیشانی تاریخ انسان نقش بست

بانوی من! از داغ سرخت، تا همیشه، تا ابد
در قاب چشم آسمان، تصویر باران نقش بست

بر شانه تاریخ، جای پای تابوتی گم است
پرواز یک ققنوس بر یک قبر پنهان نقش بست

منبع:وبلاگ خادمان حضرت فاطمه زهرا(س) بجنورد.

با کدامین واژه داغدار، با کدامین حنجره سوخته و با کدامین رمق بازمانده، پاسخت گویم؛ علی جان!

نفسم بالا نمی‌آید! چشم‌های خسته‌ام دیگر توان باز شدن ندارد؛ اما چه کنم که دم مسیحایی‌ات مرده زنده می‌کند! چه کنم که جان فاطمه نه در قبضه عزرائیل که در قبضه توست!
می‌خواهم دیگر بار آفتاب چهر‌ه‌ات را به نظاره بنشینم! می‌خواهم این چشم‌های جوشان اشک را که بر چهره تکیده و مظلومت می‌چکد با سرانگشتانم پاک کنم! علی جان! کمک کن تا بازوان مجروحم برای آخرین بار به یاری‌‌ات بشتابد و غبار غم از دیدگانت بزداید! می‌دانم که بعد از من کسی نیست که یاری‌ات کند! می‌دانم که بعد از من تنها مونس تو چاه خواهد بود و نخلستان‌های کوفه! ای مظلوم‌ترین مرد تاریخ! تو بعد از من تنهاتر از پیش خواهی شد. تو بعد از من سال‌ها خار در چشم و استخوان در گلوخواهی داشت؛ اما ملالی نیست، آن‌روز را می‌بینم که فرزندم مهدی می‌آید و انتقام تو را از دودمان کفر و نفاق می‌گیرد؛ روزی که حق به حق‌دار می‌رسد و باطل برای همیشه نابود می‌شود.
من می‌روم! اما کودکانم را به تو می‌سپارم! یتیمانم را دریاب. علی‌جان!
یتیمانم را دریاب! مرا شبانه غسل و کفن کن! شبانه به خاک بسپار و نشان مزارم را بر هیچ کس آشکار نکن! بگذرا که داغ غربت من تا ابد بر سینه تاریخ بماند.

منبع:وبلاگ خادمان حضرت فاطمه زهرا(س) بجنورد.

قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها : ابَوا هِذِهِ الاْ مَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، یُقْیمانِ اءَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إ نْ اطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما: حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و علىّ علیه السلام ، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى کنند آن ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.(بحارالا نوار: ج ۲۳، ص ۲۵۹، ح ۸)

ما از مردم خواهش میکنیم که درخت را پاس بدارند و فضای سبز را اهمّیّت بدهند. «هر ایرانی یک درخت» که گفته میشود و در زبانها هست، شعار خوبی است؛ سعی کنند در این ایّام - که ایّام درختکاری و فصل درختکاری است - هرچه میتوانند [کاشت درخت را] افزایش بدهند. ۱۳۹۲/۱۲/۱۴

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، صبح شنبه 15 اسفند 94 در مراسم تشییع پیکر عالم مجاهد و یار صادق انقلاب آیت‌الله واعظ طبسی رحمةالله‌علیه در حرم مطهّر رضوی علیه‌السلام حضور یافتند.
در این مراسم که با حضور انبوه و پرشور مردم قدرشناس، رؤسای قوا و مسئولان لشکری و کشوری و در فضایی آکنده از حزن و اندوه برگزار شد، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر پیکر آن مرید صَدیق امام راحل و خدمتگزار سخت‌کوش انقلاب اسلامی، نماز اقامه کردند.