?    با اینکه نوزادان، معانی کلمات و جملات را نمی فهمند و مناظر و اشکال را بدرستی تشخیص نمی دهند، اما صداها و آهنگ ها را می شنوند؛ مناظر و اشکال را می بینند و ذهن آنها متاثر می شود.

بنابراین نمی توان گفت که دیدنی ها و شنیدنی ها، هیچ تاثیری در نوزاد ندارد؛ جمله ها شاید برای نوزادان معنا نداشته باشند، اما در روح حساس و اعصاب ظریف آنان نقش می بندند.

کودک به تدریج با آن جمله ها مانوس و آشنا می شود و همین آشنایی، در آینده ی او اثر می گذارد؛ آدمی ذاتا با هر لفظی که بیشتر آشنا باشد، معنای آن را بهتر درک می کند؛ افراد آشنا را بیشتر دوست دارد تا افراد ناشناس 

?    هر محرکی که بوسیله یکی از حواس پنج گانه در مغز و اعصاب کودک اثر بگذارد، در زندگی و آینده ی او تاثیرگذار خواهد بود.

کودکی که در محیطی دینی پرورش یافته باشد و صدای تلاوت قرآن و ذکر اهل بیت را شنیده باشد با کودکی که پیوسته سخنان ناشایست و آهنگ های فسادانگیز را شنیده باشد و چشمهایش نیز صحنه هایی را مشاهده کرده باشد که عنصر خشم و شهوت در آنها حکم فرماست، یکسان نیستند.

بدیهی است که این دو کودک، سرنوشت یکسانی نخواهند داشت و همانند یکدیگر امنیت و آرامش را تجربه نخواهند کرد.

?    پیامبر مهربانی ها که درود خدا بر او باد می فرمایند:

?    هر کس صاحب فرزندی شد، در گوش راستش اذان بگوید و در گوش چپش اقامه؛ تا از شر شیطان محفوظ بماند.

ایشان در مورد امام حسن و امام حسین علیهما السلام دستور دادند همین عمل را اجرا کنند. علاوه بر این، دستور دادند سوره حمد ایه الکرسی و آیه های آخر سوره حشر و سوره های اخلاص و ناس و فلق را در گوش آنان بخوانند.

?    بحارالانوار، ج۱۰۱، ص۱۲۶.

ghandab@