? قرآن می‌فرماید: «إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ» (شعراء/۸۹) کسانی که با قلب سالم، با روح پاک، تکبر ندارند. وقتی به او می‌گویند: این عیب را داری، می‌گوید: چشم! نمی‌گوید: من این عیب را دارم؟ خودت این عیب را داری. ننه‌ات این عیب را دارد. بابات این عیب را دارد. جد و آبادت! بابا… از چیزی نمی‌گذرد. لاستیک دوچرخه چون ضعیف است در یک دست‌انداز، تاب برمی‌دارد. لاستیک تراکتور از همه موج‌ها رد می‌شود و تاب هم برنمی‌دارد. بعضی‌ها روحشان بزرگ است، مثل لاستیک تراکتور. بعضی‌ها روحشان کوچک است، مثل لاستیک دوچرخه! این سعه صدر، حالا فحش داده، خلاص! ماه رمضان، مگر ماه عفو 3خدا نیست؟ اگر خدا میلیون میلیون می‌بخشد، حالا من هم تک تک ببخشم.
?نکاتی که هست:
1️⃣ بیماری را سبک نشماریم.

نگوییم: حالا شوخی کردیم. ببین شوخی کردی ولی آبروی یک کسی رفت. چه بگویی، شوخی کردم و چه بگویی جدی کردم، با این شوخی طرف خراب شد. مثل اینکه من یک طلا بردارم، مثلاً یک سیخ طلایی، در چشم کسی بزنم. بگوید: آخ کور شدم. بگویم: طلا بود. حالا یا طلا بود، یا میخ بود. ما کور شدیم. نمی‌شود گفت: حالا طلا بود. چه طلا بود، چه میخ بود، کور شد! چه شوخی بود، چه جدی! آبروی طرف رفت. بیماری را سبک نشماریم.
?درس هایی از قرآن حاج آقا قرائتی

nejatazgonah@